Ο Ασφαλιστής
Αναδημοσίευση από Underwriter.gr
Στο σύγχρονο, παγκοσμιοποιημένο και ακραία ανταγωνιστικό περιβάλλον εργασίας, όπου το νόμισμα με την υψηλότερη αξία σε όλο τον πλανήτη είναι το χρήμα, το επάγγελμα έχει γίνει για τον περισσότερο κόσμο ο βασικός και καθοριστικός παράγοντας της ύπαρξής του, αυτό από το οποίο αντλεί δύναμη, νόημα και κοινωνική υπόσταση, αυτοεκτίμηση και ικανοποίηση.
Αυτό ωστόσο, είναι πολύ κακό για την υγεία. Ειδικά τα τελευταία χρόνια που η οικονομική κρίση μαστίζει τις περισσότερες χώρες του πλανήτη, πολλοί άνθρωποι βιώνουν δυνατά πλήγματα στην εργασιακή τους ζωή και κατά συνέπεια και στα προσωπικά τους και στην κατάσταση της υγείας τους. Ειδικά όσοι (πολλοί) αδυνατούν να τραβήξουν διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη δουλειά και την υπόλοιπη ζωή τους.
Ψυχραιμία παιδιά. Η δουλειά μας πράγματι ενισχύει την προσωπική μας ταυτότητα, συχνά μας προσδίδει ένα ρόλο, κύρος, ευκαιρίες για προσωπική ανάπτυξη και τα λοιπά. Όπως σε όλους τους τομείς της ζωής μας όμως, έτσι και στον εργασιακό χρειάζονται όρια.
Το να ταυτίζει κανείς την ύπαρξη του με το επάγγελμά του (οι άντρες ειδικά), κρύβει ένα ρίσκο: γιατί επικεντρώνεται σε αυτή, αφήνοντας πίσω την προσωπική ζωή η οποία είναι απαραίτητη για να καλύψει άλλες ανθρώπινες ανάγκες (συντροφικότητα, φιλία, ψυχαγωγία) αλλά και για να ανατροφοδοτεί τις δυνάμεις του ώστε να μπορεί να είναι παραγωγικός στην εργασία του.
Χρειάζεται να επανεκτιμήσουμε τους προσωπικούς στόχους και προσδοκίες, ώστε να είναι ρεαλιστικοί και να μην καταλήγουν σε απογοήτευση. Χρειάζεται να μην παραμελούμε τον εαυτό μας (γιατί θα το βρούμε μπροστά μας) και να προσπαθούμε να τον τροφοδοτήσουμε με διάφορες ψυχαγωγικές δραστηριότητες και ενδιαφέροντα, ώστε να αποστασιοποιούμαστε από τη δουλειά.
Δεν είμαστε η δουλειά μας και εν τέλει, η εργασία ικανοποιεί μόνο ένα μέρος των ανθρώπινων αναγκών. Η φιλία και η συντροφικότητα, η ξεκούραση, η ψυχαγωγία είναι αναπόσπαστα κομμάτια της ανθρώπινης ευτυχίας, και καμία δουλειά δεν μπορεί να τα αντικαταστήσει.
Αλλιώς, κινδυνεύουμε να πάθουμε το “Σύνδρομο της Επαγγελματικής Εξουθένωσης”. Με χαρακτηριστικά την σωματική εξάντληση, χάσιμο του ενδιαφέροντος για δουλειά, σωματικοί πόνοι (στην πλάτη, στα πόδια, στη μέση), έλκος, ημικρανίες, διαταραχές ύπνου, σίτισης κ.α. Σε συναισθηματικό επίπεδο, παρατηρείται κατάθλιψη, θυμός, ενοχές, απογοήτευση, δυσλειτουργικές σχέσεις, προβλήματα στην επικοινωνία κ.α. Σε επίπεδο συμπεριφοράς, παρατηρούνται συγκρούσεις με συναδέλφους, συχνές απουσίες, αδιαφορία, υπεραπασχόληση με άλλα θέματα, παραιτήσεις, χαμηλή ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και μείωση της παραγωγικότητας.
Μήπως κάποια από αυτά έχουν συμβεί και σε εσάς;
Θυμηθείτε, το χωράφι που ξεκουράζεται, δίνει πλούσια σοδειά!
Σχετικές Δημοσιεύσεις
